به گزارش روابط عمومی اداره کل اوقاف و امور خیریه البرز ، باد آرامی در کوچه‌های گلشهر کرج می‌وزد؛ نسیمی که همراه خود صدای نجوای نیکی و یاد همدلی را می‌آورد. موقوفه‌ای به نام موقوفه عام گلشهر (شادروان حاج علی حاجی‌ترخانی) در این محله، امروز به یاد آن مرد بزرگ، شمعی روشن کرده است؛ شمعی که شعاع نورش تا خراسان می‌رسد و در کنار دانش‌آموزان کوچکی می‌درخشد که هنوز کودکی در وجودشان می‌خندد، اما لباسی نو یا دفتری تمیز، برایشان آرزوست.

فاصله کرج تا خراسان، مثل فاصله امید تا واقعیت برای بسیاری از کودکانی است که در روستاها یا حاشیه شهرها زندگی می‌کنند؛ کودکانی که داشتن یک دفتر یا لباس فرم، برایشان مسئله‌ای فراتر از امکانات و به وسعت هویت و کرامت است.

تصور کن دختربچه‌ای را در یکی از روستاهای نیشابور؛ با کیف دستی‌اش ایستاده، دفترهایش در دست. وقتی لباس فرم جدیدش را می‌پوشد، ناگهان چیزی در چشمانش تغییر می‌کند؛ می‌گوید: «دیگه می‌تونم کنار بچه‌های کلاس بایستم» و این جمله ساده، معنای بزرگی دارد. 

وقف وقتی به آموزش می‌رسد، معنی‌اش می‌شود سرمایه‌گذاری بی‌انتها. این صدقه نه فقط امروز که فرداها هم می‌درخشد و حالا موقوفه عام گلشهر با اهدای مبلغ چهار میلیارد ریال به بنیاد خیریه «لباس و حمایت از دانش‌آموزان یتیم و نیازمند خراسان»، بخشی از هزینه تهیه لباس فرم و لوازم‌التحریر دانش‌آموز محروم را تأمین کرده است؛ کودکان و نوجوانانی که سهم‌شان از شور مهر تا پیش از این فقط حسرت بوده است.

موقوفه عام گلشهر با اهدای این مبلغ، قصه‌ای از ماندگاری نوشته است؛ قصه‌ای که شاید بعدها یکی از آن کودکان را به پزشک، مهندس یا معلم تبدیل کند. کسی که آرزوهایش از همین کمک کوچک شکل گرفته است.

علیرضا حاجی‌ترخانی، نوه بانی این موقوفه و مدیر اجرایی آن، از دغدغه‌ای می‌گوید که ریشه در نگاه پدربزرگش دارد: پدربزرگم همیشه معتقد بود که سرمایه‌ واقعی یک جامعه، بچه‌های آن هستند و هر کودکی که به‌خاطر فقر از تحصیل جا بماند یعنی یک آینده که در سکوت خاموش شده است.

وی افزود: وقتی بنیاد خیریه لباس و حمایت از دانش‌آموزان نیازمند استان خراسان گزارشی از وضعیت دانش‌آموزان نیازمند تحت پوشش‌ ارائه کرد، دلم تاب نیاورد. این بنیاد از سال ۱۳۷۶ مشغول فعالیت است و توانسته حدود پنج هزار دانش‌آموز را حمایت کند، بنابراین ما هم تصمیم گرفتیم در این مسیر به سهم خودمان قدمی برداریم.

مدیر اجرایی موقوفه بیان کرد:  اين بنياد در راستاى اهداف خيرخواهانه خود هر سال نسبت به تهيه لوازم التحرير و خصوصاً لباس فرم براى دانش آموزان اقدام و آنها را به صورت رايگان در اختيار ايشان قرار مى دهد تا از اين طريق لبخند اميد را به دل هاى غم گرفته دانش آموزان چشم انتظار هديه دهد تا در جمع هم كلاسى هاى خود سر افكنده نباشند.

حاجی ترخانی مطرح کرد:  بنیاد خیریه "لباس و حمایت از دانش‌آموزان نیازمند خراسان" یک موسسه غیرانتفاعی است که با شناسایی دانش‌آموزان نیازمند و جمع‌آوری کمک‌های مردمی، سعی در رفع موانع مالی و تحصیلی این دانش‌آموزان دارد و اين مهم به میزان وقف، نذر، واریز نقدی و تعهدات ماهانه و سالانه ای بستگی دارد که از سوی خیراندیشان و انفاق گران مخلص به این موسسه خیریه اهدا میگردد كه اميد است چنين موسساتى همواره مورد حمايت خيرين خصوصاً متوليان موقوفات قرار گيرند و خداوند متعال بر توفیقات افراد دست اندركار كه نسبت به زدودن غبار غم از چهره ها و دلهای کودکان یتیم و محروم فعاليت مى نمايند، افزوده و از تمامی آنها به شایستگی قبول فرماید. همواره اميدوارم ان شاءالله خادمين وقف جزو آن دسته از انسان ها باشند كه هنگامى كه هر روز صبح از منزل خارج ميشوند، خير و رحمت و بركت آنها شامل حال ديگران گردد.

گام‌هایی به سوی فردای روشن‌تر
در شرایطی که فشارهای اقتصادی بخش زیادی از مردم را درگیر کرده، حمایت از آموزش کودکان نیازمند نه فقط یک اقدام خیر، بلکه یک ضرورت اجتماعی و انسانی است. پژوهش‌ها بارها تأکید کرده‌اند که یکی از اصلی‌ترین دلایل ترک تحصیل، فقر پنهان است؛ نوعی فقر که دیده نمی‌شود، اما در روح و روان کودکان عمیقاً تأثیر می‌گذارد.

اینجاست که موقوفه‌هایی مثل موقوفه حاجی ترخانی گلشهر می‌توانند نقش‌آفرینی کنند و نشان دهند که وقف، فقط کار خیر نیست، بلکه بنیادی برای توسعه اجتماعی پایدار است. موقوفه‌ای که با اقدامی هدفمند، امیدی دوباره به جمعی از کودکان هدیه می‌دهد و آن‌ها را در مسیر تحصیل نگه می‌دارد.

این فقط قصه یک موقوفه نیست. دعوتی ا‌ست برای همه ما. اگر هرکسی سهم کوچکی از هزینه تحصیل چند کودک را تأمین کند آیا درخت امید در دل‌های بیشتری ریشه نمی‌دواند؟

فراخوان بنیاد خیریه لباس و حمایت از دانش‌آموزان یتیم و نیازمند خراسان و یاری موقوفه حاجی ترخانی یک دعوت روشن است....

با اندکی اراده، دنیای کودکی را می‌توان ساخت. لباسی بر تن یک کودک پوشاند و امیدی بر دل‌ها نشاند و همان کودک شاید روزی خود نوری شود برای دیگران.